Szczegółowe cechy wirusa brodawczaka ludzkiego

Na początku ostatniego stulecia wirusa brodawczaka ludzkiego została wymieniona jako przyczyną pojawienia się brodawek. Ale później okazało się, że może wywołać rozwój raka narządów płciowych u przedstawicieli zarówno płci, jak i raków gardła i odbytnicy. W zależności od zakresu objawów klinicznych, lekarzom udało się rozróżnić różne rodzaje HPV i połączyć je w określony system.

Wszystko, co musisz wiedzieć o wirusie brodawczaka ludzkiego

Coraz więcej osób zastanawia się: infekcja HPV - co to jest? To skrót oznacza grupę wirusów, które są wspólne i heterogeniczne pod względem struktury, zdolne do wpływania na skórę i błony śluzowe. Zakażenie tej substancji występuje z długiego okresu. Tak więc brodawki znane są od czasu Greków i Rzymian, a także o kłykcjach regionu anogenitalnego jeszcze wcześniej. PCR był nawet w stanie odróżnić DNA typu 18 typu Mumy of Maria Aragon (XVI). I dopiero na początku XXI wieku miała możliwość wpłynięcia na rozprzestrzenianie się środka patogennego.

Zasady klasyfikacji

Istnieje kilka opinii na temat liczby rodzajów HPV. Oficjalnie ustalono, że grupa obejmuje ponad 170 szczepów. Stanowią 5 rodzajów, a około 130 agentów jest szczegółowo opisanych i badanych. Ale naukowcy znają już prawie 600 rodzajów znalezionych u ludzi.

Po raz pierwszy HPV, jako pojedynczy gatunek został zarejestrowany w 1971 r. Do tej pory wiedza o nim została bardzo wzbogacona, co służyło jako impuls do stworzenia klasyfikacji, odzwierciedlając nie tylko gatunek, ale także rodzaj, do którego należy szczep. W praktyce ma to ogromne znaczenie, ponieważ pomaga określić objawy kliniczne i formę przebiegu infekcji.

Rodzaje wirusów są identyfikowane zgodnie z następującymi kryteriami:

• metoda transmisji;
• cele (błony skóry lub śluzowe);
• choroby rozwijające się z powodu infekcji;
• stopień onkogenności.

Klasyfikacja według stopnia rakotwórczości jest konieczna, aby zapobiec konsekwencjom związanym z rozwojem raka.

Rodzaje HPV:

• niskie streny ryzyka 6, 12, 14, 42-44;
• Średnie ryzyko - typy 31, 35, 51;
• Wysokie ryzyko - 16, 18, 45, 56, 58, 59.

Ta klasyfikacja pozwala jasno ocenić stopień ryzyka i opracować odpowiednią strategię leczenia.

Najbardziej niebezpieczne odmiany

Udowodniono, że HPV jest w stanie sprowokować rozwój skóry właściwej i prowadzić do powstawania łagodnych formacji na twarzy, szyi, plecach, żołądka, z których każda wygląda jak brodawka, brodawczka, dysplazja pojazdu. Ale wysoki -ononogenny patogen w zdecydowanej większości przypadków wywołuje rozwój onkologii zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Wirus jest przenoszony głównie seksualnie, a antykoncepcje barierowe nie są w stanie zapewnić 100% ochrony przed jego penetracją.

Następujące szczepy są uważane za najbardziej niebezpieczne:

• Kulilomatoza (wygląd spiczastych wzrostów) - 6, 42.
• Małe płaskie formacje utworzone na ścianach pochwy i kanału szyjnego - 30, 33, 42, 43, 55, 57, 64, 67.
• Rak szyjki macicy wynosi 31, 35, 39, 54, 66. Najbardziej niebezpieczne są HPV 16 i 18. typu.

Ważne jest, aby wiedzieć! Nawet po zidentyfikowaniu rodzaju wirusa nie powinieneś panikować, ponieważ przez długi czas najbardziej złośliwe szczepy są w stanie „śpiące”. Dlatego, od infekcji do tworzenia raka szyjki macicy, dziesięciolecia mogą minąć przez dziesięciolecia.

Penetracja wirusa do ciała

Brodawczaka jest uważany za wyjątkowo zaraźliwy, a każdy typ może być przesyłany przez określoną metodę.

Główne opcje penetracji patogenu do ciała „ofiary” są następujące:

1. W kontakcie seksualnym z nośnikiem wirusa. Najczęstszy sposób infekcji. Niebezpieczeństwo jest zarówno tradycyjną, jak i inną wersją relacji. Ponieważ wielkość patogenu jest znacznie mniejsza niż średnica porów prezerwatywy, środki antykoncepcyjne nie może zapewnić 100% ochrony.
2. Pionowy rodzaj infekcji obejmuje przeniesienie wirusa do matki na dziecko w procesie porodu. Środek niezwiązany z rynkiem jest w stanie spowodować pojawienie się noworodka brodawczaka krtani u noworodka, to znaczy tworzenia wzrostów na błonach śluzowych i jamy ustnej, a rzadziej genitalia.
3. Metoda kontaktowa w zakresie przekazywania infekcji jest również uważana za wspólną. Niektóre szczepy różnią się przeżywalnością, dzięki czemu mogą zachować swoją aktywność w wilgotnym środowisku. Odwiedzając sauny, baseny, kąpiele, ze wspólnym użyciem przedmiotów higieny osobistej, rośnie ryzyko infekcji, szczególnie jeśli na skórze występują niepozorne mikrofale.
4. Autoinokulacja lub samozadowolenie może wystąpić z przypadkowym przeniesieniem żywej komórki wirusa z uszkodzonego obszaru na zdrowe części skóry podczas golenia, usuwania włosów i po prostu niezgodności z zasadami higienicznymi.

Ważne jest, aby wiedzieć! Środek sprawczy wysokiego ryzyka rakotwórczego jest przenoszony głównie seksualnie, a antykoncepcje barierowe nie gwarantują całkowitej ochrony przed infekcją. Wynika to nie tylko z niewielkiego rozmiaru wirusa, ale także z jego lokalizacji na powierzchni skóry właściwej, nie pokrytym prezerwatywą.

Przyczyny postępu brodawczaka

Niezależnie od stopnia onkogenności, HPV jest zdradliwy, to znaczy jest w stanie żyć w ludzkim ciele, nie pokazując się w żaden sposób. W zależności od stanu układu odpornościowego okres inkubacji może trwać od 2-3 tygodni do kilku dziesiątek lat. Dlatego ludzie, którzy nie mają zewnętrznych znaków, nawet nie podejrzewają w ich ciele agenta zakaźnego.

Szybkie propagacja również nie rozpoczyna się natychmiast, ale tylko w pozytywnych warunkach, a mianowicie osłabienie mechanizmu ochrony, który występuje na tle następujących czynników:

• stres, przepracowanie;
• skromne i monotonne odżywianie;
• naruszenia hormonalne;
• Złe nawyki - palenie tytoniu i nadużywania alkoholu;
• Częste aborcje, powikłania po porodzie;
• choroby zapalne i zakaźne układu moczowo -płciowego;
• IPPP, w tym AIDS, HIV, opryszczka;
• Przewlekłe choroby na etapie zaostrzenia;
• Okres ciąży.

Grupa ryzyka to głównie sprawiedliwy płeć. Prawdopodobieństwo infekcji wzrasta u osób w wieku rozrodczym 20–45 lat, co prowadzi aktywne życie seksualne.

Objawy w różnych etapach

Zakażenie brodawczaka można wymawiać lub wyciekać w postaci utajonej lub subklinicznej. Objawy objawowe choroby są zmienne ze względu na rodzaj HPV, jej niebezpieczeństwo. Ukryty przebieg choroby charakteryzuje się brakiem objawów.

Znaki zewnętrzne:

• brodawki;
• płaskie i wulgarne brodawki;
• Ostre kłykcie.

Formy, które nie są widoczne podczas kontroli zewnętrznej:

• dyskosatoza;
• coilocytoza;
• Dysplazja nabłonka.

Nawrotnie na tle brodawczaka pojawiają się w postaci takich patologii:

• dyskosatoza z łagodnymi zmianami nabłonka;
• Właściwie dysplazja;
• guz raka;
• Rak płaski.

Ważne jest, aby wiedzieć! W przypadku uszkodzenia wirusa natury nieinfogowej możliwe jest tworzenie brodawek, zlokalizowane na dłoniach, podeszwy nóg. W przypadku braku dyskomfortu kosmetycznego nie istnieją wskazania do usuwania.

U kobiety rozwija się gorączka, dreszcze, swędzenie, wzrost temperatury i rozładowanie pochwy podczas zaostrzenia.

Więcej o konsekwencjach

Rodzaj i nasilenie zakażenia HPV zależy od aktywności patogenu i jego typu. Dzięki genotypowi wysokiego ryzyka onkogennego przedłużoną replikację pomaga zwiększyć liczbę struktur komórkowych z mutacją genomu.

Na tle bakteryjnego pochwy, transformacja nabłonka szyjnego, a także szereg innych procesów patologicznych występujących w ciele, wzrasta ryzyko stadium przedrakowego lub rozwój nowotworu złośliwego.

Te ostatnie obejmują następujące stany.

1. Rak szyjki macicy. Druga choroba po raku gruczołu sutkowego u kobiet. Ponad 70% wszystkich przypadków jest spowodowane aktywnością HPV 16 i 18.
2. Rak pochwy i sromu. W strukturze onkopatologii regionu anogenitalnego zajmuje wiodące miejsce. Każdy dziesiąty przypadek jest prowokowany przez niski poziom obciążenia 6 lub 11, a jedna trzecia wszystkich chorób jest spowodowana przez wirusa 16 i 18.
3. Rak odbytu. Jest wykrywany głównie u kobiet, ale także zarejestrowany u mężczyzn homoseksualistów, którzy praktykują niekonwencjonalną metodę relacji, chociaż lekarze nie wykluczają innego sposobu przekazywania infekcji. Przyczyną onkopatologii jest aktywność HPV 18 i 16.

Oczywiście nie jest to zdanie, ale w związku z tymi danymi rośnie potrzeba starannej diagnostyki ginekologicznej i raka. Kompleksowe badanie pozwala we wczesnych stadiach identyfikację zmian strukturalnych w komórkach i tkankach, które w przypadku brodawczaka ludzkiego pomaga ustalić, jak go prawidłowo leczyć.

Procedury diagnostyczne

Jak już wspomniano, środki diagnostyczne odgrywają ważną rolę w uszkodzeniu zakażenia HPV.

Nowoczesne badanie jest przeprowadzane z specjalną opieką i obejmuje kilka procedur:

1. Konsultacje podstawowe obejmują kontrolę wizualną w celu zidentyfikowania znaków zewnętrznych (brodawki, brodawki). Jeżeli wzrosty zostaną znalezione w obszarze moczowo -płciowym, lekarz kieruje pacjenta do dodatkowego badania szyjki macicy lub cewki moczowej.
2. Test PAPA lub badanie cytologiczne z rozmazem zgodnie z metodą Papanicolau. Zgodnie z wynikami podzielonymi na klasy, lekarz określa ryzyko procesu zakaźnego. Zatem pierwszy i 2. stopień wskazują normalny stan tkanek, 3 - początek zmian patologicznych, czwarta i 5. klasa charakteryzuje obecność komórek onkogennych.
3. Kolposkopia. Jest to przeprowadzane w przypadku dysplastycznych zmian w tkankach szyjki macicy. Test z wykorzystaniem kwasu octowego jest przepisywany w celu wyjaśnienia aktywności wirusa brodawczaka. Pozytywny wynik objawia się w postaci mozaikowego wzoru na powierzchni nabłonka.
4. Histologia. Badanie próbki dotkniętej tkanki jest wykonywane, jeżeli konieczne jest badanie komórek i występujących w nich zmian patologicznych. Podczas zabiegu można zidentyfikować struktury nabłonkowe o szczególnie dużych rozmiarach.
5. PCR. Najczęstszy i wysoce pouczający test. Stosując reakcję łańcuchową polimerazy, możliwe jest wykonanie typu, określenie stopnia onkogenności, maksymalnego stężenia we krwi.
6. Test Digene. Nowoczesna innowacyjna metoda badań pozwala wyjaśnić istniejące wyniki i określić prawdopodobieństwo utworzenia edukacji onkologicznej.

W odniesieniu do mężczyzn przeprowadzane są te same taktyki diagnostyczne. Po inspekcji wizualnej idzie na testy. Tylko zgodnie z wynikami badania specjalista jest w stanie ocenić złożoność przypadków klinicznych i przepisać odpowiednie leczenie.

Podejście do leczenia

Dzisiaj nie ma leków, które mogłyby całkowicie i na zawsze zniszczyć wirusową infekcję w ciele. Jeśli nie wystąpiło samootowanie, najbardziej obiecującym jest kompleksowe połączone podejście. Leczenie HPCH obejmuje chirurgiczne usunięcie brodawczaków lub brodawki na tle terapii ogólnoustrojowej lekami, środki homeopatii, metodę ludową. Istnieje kilka opcji niszczenia wzrostów.

Radio Surgical. Dzięki specjalnemu nożom formacja jest wycięta, po czym wytwarzana jest krzepnięcie i zastosowano bandaż.

Laser. Bezkrwawy i bezbolesny sposób. W miejscu usunięcia pozostaje skorupa, pod którym przebiega proces gojenia. Wadą jest pojawienie się blizn.

Elektrokoagulacja. Procedura jest w dużej mierze podobna do dwóch poprzednich pod względem skuteczności, kosztów i skutecznej ekspozycji.

KRYODSTRUKRYCJA. Przetwarzanie wzrostu dowolnego rodzaju ciekłego azotu. Po zamrożeniu są odrzucane przez skórę. Dostępna cena, brak krwi, blizny sprawiają, że ta metoda jest najbardziej atrakcyjną.

Wycięcie chirurgiczne. Odbywa się to wyjątkowo rzadko, tylko według wskazań w przypadku podejrzenia prawdopodobieństwa rozwoju onkologii. Wzrosty są wycięte za pomocą skalpela.

Układowe leczenie brodawczaka brodawczaka pozwala nam wzmocnić odporność, zmniejszyć stężenie środka DNA we krwi i zapobiec rozwojowi procesów złośliwych.

W tym celu wyznacza tabletki:

• immunomodulatory;
• środki przeciwwirusowe;
• Cytostatyka.

Czas trwania kursu wynosi 10-14 dni. Jeśli istnieje stały partner seksualny, konieczne jest przekonanie go do poddania się badania i rozpoczęcia terapii. Nie powinieneś też sam się pozbyć wzrostu.

Środki zapobiegawcze

Ponieważ ludzki brodawczaka jest łatwo rozpowszechniany wśród ludzi w każdym wieku, nie ma gwarantowanego sposobu ochrony go przed penetracją. Według przeglądów pacjentów szczepienie jest wiarygodną opcją zapobiegania infekcji.

Współczesna medycyna jako zapobieganie oferuje specjalne serum. Leki są wytwarzane w postaci zawiesiny w jednorazowych strzykawkach, co ułatwia wprowadzenie szczepionki i minimalizuje ryzyko zakażenia. Dziewczęta i chłopcy w wieku 9-14 lat, a także młode kobiety w wieku poniżej 26 lat, podlegają immunizacji. Serum są dobrze tolerowane przez ciało.

Szczepienia odbywa się w celach zapobiegawczych i nie może działać jako lek.

Aby zminimalizować ryzyko infekcji, należy przestrzegać prostych zaleceń.

• Uważnie monitoruj higienę osobistą;
• Pozbądź się złych nawyków;
• Wzmocnij odporność, uprawianie sportu;
• Ćwicz tylko bezpieczny seks, unikaj przypadkowych więzi;
• Uważnie podejdź do wyboru partnera seksualnego;
• Podejmuj pokaz przez ginekologa, wenereologa.

Poważne podejście do twojego zdrowia pomoże uniknąć infekcji, aw przypadku penetracji wirusa - w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa jego rozprzestrzeniania się.

Wniosek

HPV jest najczęstszą opcją infekcji, z której nikt nie może się chronić. Aby zapobiec aktywacji wirusa, konieczne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych i zmniejszenie ryzyka onkologii w celu poddania się planowanym badaniom na czas i skonsultujące się ze specjalistami.